Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Περί ντροπής και υποκρισίας...

Κατάθεση ψυχής από τον Il Greco που εξηγεί γιατί δεν ντρέπεται ό,τι κι αν αποφασίζει ο διαιτητής ή ο βοηθός σε ένα ματς
Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ σε ένα ματς ότι η Γιουβέντους ευνοήθηκε. Να μην περιμένει κανείς όμως να ντραπώ ως Γιουβεντίνος γι’ αυτό.
Το παραμυθάκι το ξέρουμε πολύ καλά και δεν έχει δράκο, γι' αυτό καλό θα είναι να βρουν τίποτα άλλο να πουν. Καταλαβαίνω ως Γιουβεντίνος το πώς περιμένουν κάποιοι πώς και πώς να πάρει ένα σφύριγμα η Γιούβε για να βγάλουν το κόμπλεξ τους. Είναι αυτό που τους βοηθάει να χάσουν όλο το άγχος για την ομάδα τους κατά τη διάρκεια της σεζόν καθώς βρίσκουν τη δικαιολογία που θέλουν. Και δικαιολογίες, 99 φορές στις 100, βρίσκουν οι μικροί.
Κανένα οφσάιντ δεν υπήρχε στο γκολ της Κιέβο και φυσικά ήταν οφσάιντ ο Τέβες, όπως είδαμε μετά από τόσα ριπλέι, στο γκολ του Πογκμπά με την Τορίνο. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια υπήρχαν τίποτα άλλες φάσεις που έκαναν λάθη οι διαιτητές ή όχι; Απάντηση δεν περιμένω από κανέναν γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι τόσο υπερήφανος όσο οι Γιουβεντίνοι για την ομάδα τους.
Μας έστησαν μια ωραία φάρσα το 2006, πληρώσαμε τα σπασμένα όλων αλλά το πόσο μεγάλη ομάδα είμαστε το αποδείξαμε με το να επιστρέψουμε μέσα σε λίγα χρόνια στην κορυφή. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, βέβαια, ακούσαμε και διαβάσαμε πολλούς που έλεγαν και έγραφαν ότι εμείς οι Γιουβεντίνοι θα πρέπει να ντρεπόμαστε. Και το ξαναλένε και το ξαναγράφουν σε κάθε σφύριγμα που δεν τους αρέσει.
Δεν ξέρω πώς αισθάνεται ο καθένας και βασικά δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Ξέρω πώς αισθάνομαι εγώ ως οπαδός της Γιούβε και για τον εαυτό μου γράφω: Δεν ντρέπομαι ό,τι κι αν αποφασίζει ο διαιτητής ή ο βοηθός σε ένα ματς.
- Δεν ντρέπομαι γιατί δε θυμάμαι να ντράπηκε κανείς όταν πανηγύριζε ένα πρωτάθλημα που δεν κατέκτησε ποτέ.

- Δεν ντρέπομαι γιατί δε θυμάμαι να ντράπηκε ποτέ κανείς οπαδός ιταλικής ομάδας από το 2006 και μετά, όταν είδαμε πάρα πολλά απίθανα σφυρίγματα.

- Δεν ντρέπομαι γιατί δε θυμάμαι να ντράπηκε κανείς οπαδός οποιασδήποτε ευρωπαϊκής ομάδας όταν έπαιρνε σφύριγμα η ομάδα του. «Ούτως ή άλλως είμαστε καλύτεροι» έλεγαν και λένε όλοι.

- Δεν ντρέπομαι γιατί θυμάμαι πολλά κουφά σφυρίγματα ακόμη και σε ημιτελικούς Champions League από τη σεζόν 2005-06 μέχρι και πέρυσι αλλά δε θυμάμαι κανένας οπαδός καμίας από αυτές τις ομάδες να λέει ή να γράφει ότι ντρέπεται.

- Δεν ντρέπομαι γιατί πολλοί ήταν αυτοί που μας το έπαιζαν υπεράνω και ηθικοί το καλοκαίρι του 2006 αλλά όταν η συζήτηση πάει σε όσα συμβαίνουν στα πρωταθλήματα των ομάδων που υποστηρίζουν, λένε πάντα ότι «καλά κάνει η λίγκα και προστατεύει το προϊόν». Με λίγα λόγια, καλά είναι τα σφυρίγματα όταν τα παίρνουν και δε χρειάζονται και έρευνες ή τιμωρίες γιατί πρέπει να... προστατευθεί το προϊόν. Οταν μιλάμε για Ιταλία, όμως, το ξεχνάνε αυτό το παραμυθάκι...
Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα, γιατί μπορούμε να γράψουμε κι άλλα και να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι αν χρειαστεί γιατί δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν, τα κηρύγματα ηθικής και τα καραγκιοζιλίκια για ντροπές, κρατήστε τα για τους εαυτούς σας!
Υποδείξεις στους Γιουβεντίνους δεν μπορεί να κάνει κανείς. Το αν μας ενοχλεί και πόσο αν πάρουμε ένα σφύριγμα, το ξέρουμε εμείς και το κρατάμε για εμάς.
Εσείς, ασχοληθείτε με την υποκρισία σας και πνιγείτε μέσα σε αυτή αν θέλετε.
Fino alla fine forza Juventus
Πηγή http://gruppogreco.blogspot.gr/2013/09/blog-post_2495.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου